Het begon met een bult en wat vage klachten… Het verhaal van Danique

Blog

Een gekke bult

Danique had toen ze 21 was net haar laatste examens achter de rug toen ze een bult in haar hals ontdekte. Tijdens een spelletjesavond vraagt ze advies aan een vriendin die oncologieverpleegkundige in opleiding is. “Ze schrok. ‘Hij is groot he, Daan. Hij zit ook echt vast’. Mijn voorgevoel werd bevestigd.” Een echo bevestigde haar voorgevoel. Er was een grote zwarte vlek te zien. “Of dit goed- of kwaadaardig was, moest de internist met een punctie uitzoeken. Zij verwees me door naar de internist. Die vertelde me: ‘Schrik niet, jongeren met kanker zijn zeldzaam’. Die woorden spoken nog altijd door mijn hoofd.” Het bleek toch Hodgkin te zijn. “Ik kreeg de Escalated beacopp kuur. Dit betekent dat je 3 dagen achter elkaar chemo krijgt. Ik dacht alleen maar aan de leuke dingen ‘als mijn afweer goed is, kan ik naar de kermis of naar een ander feestje’.” Na een periode van pittige behandelingen, leek het In september 2023 dat ze er eindelijk was. Helaas bleek na een laatste scan dat de kanker terug is. 

Flink teruggefloten

“Op het moment dat ik te horen kreeg dat de kanker terug was, was dat een grote klap. Toch had ik wel ergens weer het gevoel dat het weer niet goed zat, maar je wilt je niet laten leiden door angst. Alles is nu veel minder een roes en ik kijk veel bewuster naar het leven. Het gaat nu prima, ook al zijn er ook dagen dat ik er even doorheen zit. Dat laat ik dan een klein moment toe, maar dan ga ik ook verder met mijn dag. Het is anders zonde om daardoor mijn dag te laten verpesten.

Danique krijgt op dit moment DHAC kuren, dit zijn chemokuren met opnames vooraf aan de stamceltransplantatie. “Ik heb nu de derde kuur gehad, dus ik ga over een maand aan de BEAM-kuur en daaropvolgend stamceltransplantatie beginnen. Ik ervaar best veel bijwerkingen van de behandelingen. Mijn casemanager zegt dan ook vaak genoeg “is je bingokaart nog niet vol? Hoeveel ga je nog voor je kiezen krijgen”. Zo heb ik al longembolieën gehad, heb ik gehoorbeschadiging en heb ik last van misselijkheid en vermoeidheid.”

“Ik vind kracht in de kleine dingen”

Gelukkig kan Danique nog kracht halen uit leuke dingen te doen. Al is het een kopje thee op het terras, even met vrienden zitten of bij een vriendin eten. “Ik noem het mijn sociale batterij die weer aan de oplader moet, haha. Ik laad dus het meeste op van sociale contacten en met familie. En humor helpt daarbij ook heel erg mee, vooral harde humor. Ik vind het dan ook lekker dat het een keer over de normale dingen in het leven gaat, ik kan er namelijk intens van genieten als iemand “zeurt” over bijvoorbeeld werk. Dat laat je dan weer even voelen als een normaal mens.”

Meer wetenschappelijk onderzoek nodig

“Onderzoeken zijn belangrijk, zodat de naweeën minder lang zijn. Dat de ziekte eerder wordt herkend en de behandelingen minder zwaar worden, bij mij heeft het namelijk een tijdje geduurd met hele vage klachten. Je zit er na 1 hele race niet op te wachten om nog een keer te moeten.”

Door wetenschappelijk onderzoek hebben we de kracht om behandelingen te verbeteren en zo de impact te minimaliseren. Jouw bijdrage kan daarbij een doorslaggevende rol spelen. Doneer nu aan Lymph&Co en zet je samen met ons in voor een toekomst met betere behandelingen en minder pijnlijke gevolgen. Samen maken we het verschil! 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *